اگر کُشند در این بیت وحی صدبارم          من از امام خودم دست بر نمی‌دارم

من از برای دفاع عـلی سپر شــده‌ام           بگو که چهـره بسوزد ز شعـلۀ نارم

هـزار شکر که من مادر شهید شـدم          چهار کـودک دیگربه یاری‌اش دارم

نه بر پسر نه به پهلو نه سینه نه بازو          علی، برای تواشک ازدو دیده می‌بارم

به تـازیـانه اگر چـه مـرا کـنار زدند          تو را مـیانـۀ دشمـن چگونـه بگذارم

به قـبـر گمشده‌ام این حدیث بنویـسید          که من به سن جـوانـی شهیــدۀ یـارم

دو مه؛ ز قصۀ دیوارو در نرفته هنوز          نفس‌ نفس زده شب تا به صبح بـیدارم

به دردهای علی گـریه می‌کنم بسیار          اگرچه باشد ازآن ضربه درد بسیارم

برای آنکه کنم ظلـم خصــم را ثابت           به حشر محسن خود رابه روی دست آرم

شـرار آه شـــما خـیـزد از دل میـثـم           خـدا کـند کـــه شـود جـاودانه آثـارم